Ἀπό τόν Πρόλογο τοῦ Α΄ Τόμου

"…ὁ προγονικός αὐτός θησαυρός ἐπιβάλλεται νά διασωθῆ, ὅσο εἶναι ἀκόμη καιρός, γιά νά διατηρηθῆ ἡ ἱστορική μνήμη, παλαιότερη καί νεώτερη, καί νά συντηρηθῆ ἡ παράδοση μέ ὅλα τά γνωρίσματα τοῦ λαϊκοῦ μας βίου.

Τήν ἀποστολή αὐτή ἀνέλαβε ἡ Ἐπιτροπή Συμαϊκῶν Ἐκδόσεων μέ τή «Συμαϊκή Βιβλιοθήκη», πού ὁ δεύτερός της τόμος ἔχει κυκλοφορήσει πρίν ἀπό ἕνα χρόνο, καί μέ «Τά Συμαϊκά», τήν περιοδική ἔκδοση, τῆς ὁποίας τόν πρῶτο τόμο παραδίνομε τώρα στήν κυκλοφορία. Ἄν ἡ προσπάθειά μας βρίσκεται στό δρόμο τῆς ἐπιτυχίας, θά τό κρίνουν οἱ ἀναγνῶστες μας. Ἐμεῖς θά σημειώσωμε κάτι ἄλλο.

Γιά τή συγκέντρωση τῆς ὕλης τοῦ πρώτου αὐτοῦ τόμου «Τῶν Συμαϊκῶν» ἀπευθυνθήκαμε, ὅπως ἦταν εὔλογο, σέ καταξιωμένους ἐπιστήμονες, Συμαίους καί ἄλλους Δωδεκανησίους. Ὅμως δέν ἀγνοήσαμε καί τούς νέους, αὐτούς πού δέν εἶχαν ἀκόμη ἐμφανισθῆ στό στίβο τῆς ἐπιστήμης καί τῆς ἔρευνας. Γιατί ξεκινήσαμε μέ τή σκέψη πώς «Τά Συμαϊκά» ἔπρεπε νά γίνουν καί φυτώριο γιά νέους ἐρευνητές καί μελετητές τῆς τοπικῆς μας ζωῆς, πού νά διαδεχθοῦν τούς παλαιότερους συμπατριῶτες μας στό ὡραῖο καί εὐγενικό ἔργο τῆς πνευματικῆς προσφορᾶς πρός τή γενέτειρα.

Τέλος σημειώνομε πώς τήν προσπάθειά μας αὐτή τή θεωροῦμε ὄχι μόνο προσφορά στήν ἐπιστήμη ἀλλά καί χρέος πρός τούς προγόνους μας γιά τήν πολύτιμη κληρονομιά πού μας ἀφῆκαν. Ἐπί πλέον, τή θεωροῦμε συνέχεια τῶν ἀγώνων, τούς ὁποίους ἐκεῖνοι, μαζί μέ τούς ἄλλους Δωδεκανησίους, εἶχαν διεξαγάγει ἐναντίον τῶν κατά καιρούς ἀδίστακτων καί ἀνελέητων κατακτητῶν μας, ὥστε νά βρεθοῦμε ἐμεῖς σέ θέση νά συμβάλωμε ἀποτελεσματικά στήν ἀποτίναξη τοῦ δυσβάστακτου ζυγοῦ καί νά ἔχωμε τό μέγα προνόμιο νά χαιρώμαστε τήν πατρίδα μας, μαζί μέ τίς ἄλλες ὁμότυχες ἀδελφές της, ἐνσωματωμένη στόν ἐθνικό μας κορμό.

Ἀλέξανδρος Σ. Καρανικόλας"